Πόσο χρόνο μπορεί να περνά ένα παιδί μπροστά σε οθόνες;

Άραγε υπάρχει κάποιος που να μπορεί να μας απαντήσει στο πόσο χρόνο μπορεί να περνά το παιδί μας μπροστά σε οθόνες; Πρόκειται άλλωστε για ένα ερώτημα που βασανίζει όλο και περισσότερους γονείς σήμερα.

Η απαγόρευση δεν είναι η λύση

Πριν απαγορεύσουμε το οτιδήποτε στα παιδιά μας πρέπει να το μελετήσουμε διεξοδικά και να σκεφτούμε κάθε πιθανή συνέπεια που μπορεί να υπάρξει. Στον κόσμο που μεγαλώνουν τα παιδιά μας ο αποκλεισμός τους από το Internet, την τηλεόραση, τα διάφορα μέσα αλληλεπίδρασης και γενικότερα από τις συσκευές με οθόνες θα τα έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση.

Επίσης, τι παράδειγμα δίνουμε στο παιδί όταν του απαγορεύουμε να κάνει  κάτι αλλά αντιθέτως εμείς το κάνουμε ελεύθερα και χωρίς όρια;
Το θέμα γίνετε πιο σοβαρό όταν έχουμε δώσει ελλιπής εξηγήσεις.
Το πιθανότερο σενάριο σε μια τέτοια περίπτωση είναι απλώς να τους το κάνουμε ακόμη πιο θεμιτό.

Με μία δόση υπερβολής θα κατέληγα στο ότι το παιδί που δεν μπορεί να κάνει χρήση αυτών των μέσων ισούται με το αναλφάβητο παιδί της περασμένης γενιάς.

Τα κινητά, το Internet, η τηλεόραση δεν είναι Νταντάδες

Αφού πιάσαμε το ένα άκρο ας πάμε στο επόμενο.  Όλο και περισσότεροι γονείς χρησιμοποιούν σήμερα τις οθόνες ως νταντάδες. Είτε γύρισαν από τη δουλειά κουρασμένοι, είτε βγήκαν  για φαγητό σε ένα εστιατόριο, είτε πάνε κάπου με το αυτοκίνητο, είτε βγήκαν για έναν καφέ και δεκάδες ακόμη παραδείγματα η λύση είναι πάντα η ίδια.
Κινητό, tablet, οθόνες στο προσκέφαλο του αυτοκινήτου, «και το πρόβλημα πάει» όπως λέει πετυχημένα ο Τόνι Σφήνος.

Πώς θα μάθει όμως το παιδί να αλληλεπιδρά με άλλους ανθρώπους;
Πώς θα έχει την ευκαιρία να σας μελετήσει σε ένα φιλικό δείπνο ή καφέ;
Να δει πως αλληλεπιδράτε εσείς με άλλους ανθρώπους;
Να μάθει τους άγραφους κανόνες συμπεριφοράς;
ή απλώς να απολαύσει τη διαδρομή ενός ταξιδιού;

Το πρόβλημα γίνετε ακόμη πιο έντονο στο Δημοτικό. Φανταστείτε ότι έχει μάθει να λειτουργεί σε έναν κόσμο μέσα από οθόνες. Πρόκειται για έναν κόσμο γεμάτο ένταση. Πολύχρωμα σχέδια, εντυπωσιακά ηχητικά εφέ, αστεία και ενδιαφέροντα βίντεο, γρήγορες εναλλαγές στις εικόνες, άπειρη θεματολογία και πολλά άλλα.

Και ξαφνικά πρέπει να κάτσει σε ένα γραφείο για έξι ώρες, να παρακολουθεί έναν κύριο που μιλάει για κάτι μαθηματικά, κάτι γράμματα που σημειώνει με μία άσπρη κιμωλία σε έναν στατικό, βαρετό, πράσινο, πίνακα.

Πόσο πιθανό πιστεύετε ότι είναι αυτό το παιδί να κάτσει και να παρακολουθήσει το μάθημα; ΜΑ ΒΑΡΙΕΤΕ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ.
Δεν έχει καμία σχέση με τον κόσμο που αυτό γνώριζε έως σήμερα. Οπότε καταφεύγει σε σκανδαλιές, μιλάει, δεν παρακολουθεί και εκεί ξεκινούν άλλοι μπελάδες.

Δε λέω, και οι γονείς είμαστε άνθρωποι και ίσως καταφύγουμε κάποια στιγμή στις οθόνες προκείμενου να κρατήσουμε τη δική μας ψυχική υγεία. Απλά προσοχή δεν είναι πανάκεια ούτε έχουμε ανακαλύψει τον μαζικό ζωμό του Πανοραμίξ.

Θα ήταν προτιμότερο να στρέψετε την προσοχή του παιδιού σε ένα νέο παιχνίδι Δραστηριοτήτων, ένα Επιτραπέζιο ή κάποιο παιχνίδι κατασκευών αντί για τις οθόνες.
Αν το παιδί είναι μικρότερο ένα γυμναστήριο ή ένα παιχνίδι δραστηριοτήτων για την ηλικία του θα κέρδιζε με ευκολία το Youtube.

Τι προκαλεί στο παιδί η υπερβολική έκθεση σε οθόνες;

• Προβλήματα στον ύπνο.
• Χαμηλή απόδοση στο σχολείο.
• Διάβασμα λιγότερων βιβλίων.
• Λιγότερο χρόνο με οικογένεια και φίλους.
• Όχι αρκετός χρόνος σε εξωτερικές δραστηριότητες και σωματική άσκηση.
• Αύξηση σωματικού βάρους.
• Προβλήματα διάθεσης.
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Δε μαθαίνουν άλλους τρόπους χαλάρωσης και διασκέδασης.

Για να μη σας τρομάζουμε γενικότερα δεν υπάρχει πρόβλημα στο παιδί όταν ασχολείται με οθόνες αλλά ταυτόχρονα αθλείται, διαβάζει βιβλία, ασχολείται με τέχνες και αλληλεπιδρά με άλλα παιδιά.
Το πρόβλημα είναι όταν τα ηλεκτρονικά δεν είναι απλά μια ενασχόληση κατά τη διάρκεια της ημέρας αλλά είναι το μοναδικό πράγμα που τους ενδιαφέρει καθ΄ όλη τη διάρκεια της. Αν συμβαίνει αυτό τότε θα πρέπει να επικοινωνήσετε με κάποιον ειδικό στο θέμα του ηλεκτρονικού εθισμού.

Πόσο χρόνο μπορεί λοιπόν να περνά ένα παιδί μπροστά σε οθόνες;

Μερικές συμβουλές για τους γονείς